Przy ul. Kaszubskiej 4 w Warszawie trwają prace remontowe niewielkie zabytkowej kamieniczki.
Grunt pod budowę budynku został wykupiony przez znanego na warszawskich Sielcach piekarza Stanisława Bandurskiego w roku 1932. Zabytkowy obiekt został wybudowany w roku 1933 na podstawie wydanej przez warszawski przedwojenny magistrat decyzji administracyjnej.
Budynek od początku istnienia pełnił dwie funkcje: piekarni i mieszkania. Te dwie funkcje zostały przemyślanie zaprojektowane przez architekta. Gospodarcza część znajdowała się od podwórza. Była jednokondygnacyjna i zwieńczona została tarasem części mieszkalnej. Sklep z pieczywem znajdował się od strony ul. Kaszubskiej w parterze budynku.
Zabytkowa kamieniczka ma ciekawe rozwiązania architektoniczne. Zwieńczona jest attykami od strony zachodniej i frontowej. Architekt zaprojektował także dwa balkony na fasadzie obiektu. Podobne realizacje architektoniczne można odnaleźć pośród zabudowy z lat 30-tych XX wieku w innych częściach Warszawy np. na Okęciu lub Saskiej Kępie. Być może autorem projektu architektonicznego był ten sam architekt?
Kamieniczka ta wyróżnia się jednak od pozostałych realizacji bogatym wystrojem wnętrz. Na klatce schodowej znajdują się różnokolorowe mozaiki ceramiczne. Na każdym podeście inny wzór mozaiki i inne jej kolory. W budynkach z lat 30-tych ubiegłego wieku nie występowała bogata dekoracja architektoniczna, zatem pod tym względem ten zabytkowy obiekt jest wyjątkowy.
Kamienica wpisała się także w historię Powstania Warszawskiego. We wrześniu 1944 roku dom stał się twierdzą bronioną przez powstańców. W jego piwnicach znajdował się szpital powstańczy. Mimo wojennej historii kamienica ocalała. Świadkowie Powstania Warszawskiego jednak pozostali w postaci śladów po kulach w elewacjach.
Po wojnie budynek został skomunalizowany. Funkcja piekarni w części gospodarczej jednak pozostała. Państwowa Piekarnio-Ciastkarnia znajdowała się w tej zabytkowej kamieniczce jeszcze w latach 80-tych XX wieku.
Do dnia dzisiejszego zabytkowa kamieniczka przy ul. Kaszubskiej 4 przetrwała nieprzekształcona. Nie uległa przebudowie, nadbudowie, czy rozbudowie. W 2012 roku została ujęta w gminnej ewidencji zabytków.